2014-10-20

Limity dla przedsiębiorców w 2015r

1. Limit decydujący o prowadzeniu ksiąg rachunkowych

Jaka jest kwota limitu przychodów, którego osiągnięcie zobowiązuje do prowadzenia z dniem 1 stycznia 2015 r. ksiąg rachunkowych? Kogo obowiązuje ten limit? Jakie jednostki będą prowadzić księgi rachunkowe w 2015r?

Zgodnie z obowiązującymi przepisami w Polsce niektóre podmioty gospodarcze są zobligowane do prowadzenia ksiąg rachunkowych. Dotyczy to m.in. kapitałowych spółek prawa handlowego (spółek akcyjnych i z o.o.), a także spółek osobowych prawa handlowego (komandytowych i komandytowo-akcyjnych), osób zagranicznych, oddziałów i przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych. Ale nie tylko.

Obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych w przypadku osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych, spółek partnerskich występuje, jeżeli ich przychody, rozumieniu art. 14 ustawy o pdof, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości (art. 24a ust. 4 ustawy o pdof). Z kolei art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości stanowi, że osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych, spółki partnerskie mają obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych, za poprzedni rok obrotowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość 1.200.000 euro.

Wielkość wyrażoną w euro przelicza się na walutę polską według średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu 30 września roku poprzedzającego rok obrotowy (podatkowy). 30.09.2014 r. średni kurs euro ogłoszony przez NBP wyniósł 4,1755 zł/euro. Oznacza to, iż limit przychodów za 2014 r., po osiągnięciu którego wystąpi obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych w 2015 r., wynosi 5.010.600 zł.

Jeżeli zatem suma osiągniętych w 2014 r. przychodów w ww. podmiotach wyniesie co najmniej 5.010.600 zł, to począwszy od 1 stycznia 2015 r. wystąpi obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych. W przeciwnym razie mogą prowadzić księgę podatkową.

Czy kwotę przychodów należy ustalać według przepisów podatkowych, czy rachunkowych?

Podmioty (osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie) prowadzące:

podatkową księgę przychodów i rozchodów przyjmują przychody, w rozumieniu art. 14 ustawy o PDOF, czyli z działalności gospodarczej
księgi rachunkowe - ustalają przychody według ustawy o PDOF oraz według ustawy o rachunkowości i jeśli któreś z nich przekroczą limit, wówczas od następnego roku muszą prowadzić księgi rachunkowe.

Podmioty (osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie) prowadzące w 2014 r. księgi rachunkowe dla ustalenia obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych w 2015 r. muszą porównać zarówno:

przychody podatkowe, o których mowa w art. 14 ustawy o PDOF, czyli z działalności gospodarczej (por. art. 24a ust. 4 ustawy o PDOF), jak i
wynikające z ksiąg rachunkowych przychody netto ze sprzedaży towarów i produktów oraz operacji finansowych (art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości) - z limitem 1.200.000 euro.

Jeżeli choć jedne z ww. przychodów osiągną kwotę limitu, tj. wyniosą co najmniej tj. 5.010.600 zł (dla 2015r.), to w 2015 r. podmiot taki będzie musiał prowadzić księgi rachunkowe.

Przychody uwzględniane w limicie do prowadzenia ksiąg

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych

Zgodnie z ustawą o PDOF, są to przychody, o których mowa w art. 14 tej ustawy, czyli przychody z działalności gospodarczej. W myśl art. 14 ust.1 ustawy o pdof, za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem VAT za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny VAT. Do przychodów tych zalicza się także tytuły wymienione w art. 14 ust. 2 updof, a więc m.in. przychody ze sprzedaży firmowych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków (z wyjątkiem otrzymanych na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych), odsetki od środków na rachunkach bankowych, różnice kursowe, otrzymane kary umowne, nieodpłatnie otrzymane świadczenia, umorzone lub przedawnione zobowiązania i inne tytuły.

Czy za przychody te należy również uznać kwotę, o której mowa w art. 24d ust. 5 ustawy o pdof? Trzeba podkreślić, że do przychodów decydujących o obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych nie zalicza się kwot uznanych za przychód będących konsekwencją korekty kosztów z tytułu niezapłaconych faktur.

Ustawa o rachunkowości

Z kolei według ustawy o rachunkowości - są to przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych. Przy ustalaniu obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych w oparciu o przepisy ustawy o rachunkowości nie uwzględnia się więc przychodów ze sprzedaży materiałów, zysków nadzwyczajnych oraz pozostałych przychodów operacyjnych, w tym m.in. przychodów ze sprzedaży środka trwałego lub wartości niematerialnych i prawnych. Określone w przepisach ustawy o rachunkowości przychody netto ze sprzedaży towarów i produktów (także robót i usług) oznaczają przychody bez VAT należnego. Przychody te podlegają pomniejszeniu o zwroty, rabaty, opusty i skonta, czyli zmniejszenia obrotów.

Obliczając natomiast przychody finansowe netto należy uwzględnić art. 42 ust. 3 ustawy o rachunkowości. Oznacza to, że do przychodów finansowych należy zaliczyć w szczególności przychody z tytułu dywidend (udziałów w zyskach), odsetek, zysków ze zbycia oraz aktualizacji wartości inwestycji innych niż inwestycje w nieruchomości i prawa, a także nadwyżki dodatnich różnic kursowych nad ujemnymi. W przypadku zbycia ww. inwestycji oraz powstania różnic kursowych przez przychody netto należy więc rozumieć jedynie dodatni wynik uzyskany z takich operacji.

Warto wiedzieć, że osoba fizyczna prowadząca działalność indywidualnie oraz będąca wspólnikiem spółki cywilnej osób fizycznych, jawnej osób fizycznych lub partnerskiej, ustalając obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych uwzględnia wyłącznie przychody z działalności indywidualnej. Natomiast spółka cywilna osób fizycznych, jawna osób fizycznych oraz partnerska, ustalając limit do prowadzenia ksiąg powinna uwzględnić przychody osiągane przez spółkę, a nie z działalności indywidualnej jej wspólników.

Zatem przedsiębiorcy, którzy nie chcą prowadzić ksiąg rachunkowych i stosować ustawy o rachunkowości powinni wziąć pod uwagę powyższe, starannie policzyć przychody już osiągnięte i zaplanować przychody za pozostałe miesiące tak, by zmieścić się w limicie.

2. Mały podatnik w podatku dochodowym i VAT

Status małego podatnika dla celów podatku dochodowego w 2015 r. W podatku dochodowym od osób fizycznych i od osób prawnych szczególną grupę podatników stanowią osoby spełniające kryteria do uznania ich za małego podatnika. Posiadanie tego statusu daje bowiem podatnikowi przywileje podatkowe w zakresie opłacania zaliczek na podatek dochodowy oraz amortyzowania środków trwałych.

Mały podatnik, czyli kto?

Małym podatnikiem w rozumieniu ustaw o podatku dochodowym jest podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku VAT) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro (art. 4a pkt 10 ustawy o PDOP i art. 5a pkt 20 ustawy o PDOF).

Dla określenia tego limitu w złotych polskich przeliczenia euro na złote dokonuje się według średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, a otrzymaną kwotę zaokrągla się do 1.000 zł. Średni kurs NBP z 1 października 2014 r. wyniósł 4,1792 zł/euro.

A zatem na potrzeby podatku dochodowego w 2015 r. status małego podatnika będzie miał ten podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży razem z należnym podatkiem VAT nie przekroczyła w 2014 r. kwoty 5.015.000 zł. Jakie przychody uwzględnić?

We wskazanej definicji małego podatnika jest mowa tylko o przychodach ze sprzedaży. W związku z tym do limitu uprawniającego do tego statusu nie wlicza się m.in. przychodów z dotacji, subwencji, dopłat i innych nieodpłatnych świadczeń, odsetek od środków na rachunkach bankowych, różnic kursowych, kar umownych, umorzonych zobowiązań, odszkodowań itp. W ww. limicie w podatku dochodowym uwzględnia się przychody ze sprzedaży towarów i usług, a także przychody ze sprzedaży środków trwałych czy wartości niematerialnych i prawnych oraz sprzedaży złomu.

Dokonując wyliczeń przychodów pod kątem ustalenia statusu małego podatnika na potrzeby podatku dochodowego, firma powinna uwzględnić kwoty brutto wszystkich przychodów ze sprzedaży:

towarów handlowych (w tym wewnątrzunijna dostawa towarów, eksport) świadczenia usług (bez względu na sposób rozliczenia tych transakcji pod kątem podatku VAT, czyli ujmując również np. przychody ze sprzedaży usług świadczonych poza terytorium kraju)
środka trwałego (np. samochodu)
złomu (w tym przypadku należy ująć wartość netto, gdyż obowiązek opodatkowania podatkiem VAT przenoszony jest na nabywcę)

Jakie są korzyści ze statusu małego podatnika?

Posiadanie statusu małego podatnika w podatku dochodowym uprawnia do:

wpłacania zaliczek na podatek dochodowy do Urzędu Skarbowego kwartalnie (art. 25 ust. 1b-2 ustawy o PDOP i art. 44 ust. 3g-3i ustawy o PDOF), przy czym warto dodać, że w przypadku podatników podatku dochodowego od osób fizycznych bez względu na to, czy w ramach tej formy zdecydowali się opłacać podatek według skali podatkowej, czy też wybrali podatek liniowy
dokonywania jednorazowych odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16k ust. 7-13 ustawy o PDOP i odpowiednio w art. 22k ust. 7-13 ustawy o PDOF. Możliwość taka występuje jednak wyłącznie w odniesieniu do środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 KŚT, z wyłączeniem samochodów osobowych. Niezależnie od liczby nabywanych środków trwałych łączna wartość jednorazowych odpisów amortyzacyjnych dokonanych w danym roku podatkowym nie może u niego przekroczyć równowartości kwoty 50.000 euro.

Status małego podatnika dla celów podatku VAT w 2015

Dla celów VAT za małego podatnika uważany jest podatnik VAT:

1. U którego wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro (w 2015 r. - 5.015.000 zł),
2. Prowadzący przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzający funduszami inwestycyjnymi, będący agentem, zleceniobiorcą lub inną osobą świadczącą usługi o podobnym charakterze, z wyjątkiem komisu - jeżeli kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzenia za wykonane usługi (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 45.000 euro (w 2015 r. - 188.000 zł). Przeliczenia ww. limitów dokonuje się stosując średni kurs euro ogłoszony przez NBP na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł. Średni kurs euro na 1 października 2014 r. wyniósł 4,1792 zł/euro.

W rozumieniu przepisów o VAT przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Wynika to z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT. W przepisie tym zawarto zamknięty katalog czynności, które dla potrzeb podatku VAT uznaje się za sprzedaż. Do czynności tych natomiast nie zalicza świadczenia usług, których miejsce świadczenia znajduje się poza terytorium kraju.

Tak więc do limitu określającego status małego podatnika dla potrzeb VAT należy wziąć pod uwagę wartość brutto sprzedanych: * towarów handlowych (w tym WDT, eksport) * usług opodatkowanych na terytorium Polski * środka trwałego, * złomu (w tym przypadku należy uwzględnić wartość netto, bowiem obowiązek opodatkowania podatkiem VAT przenoszony jest na nabywcę).

Jakie są korzyści ze statusu małego podatnika w VAT?

Mali podatnicy mają pewne preferencje w VAT: * mogą rozliczać VAT według tzw. “metody kasowej” * rozliczać VAT kwartalnie, bez konieczności wpłacania miesięcznych zaliczek na podatek.

3. Amortyzacja jednorazowa

Prawo do jednorazowej amortyzacji przysługuje podatnikom podatku dochodowego od osób fizycznych i prawnych: * którzy w roku podatkowym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej oraz * mającym status małego podatnika.

Możliwość jednorazowej amortyzacji przysługuje w odniesieniu do środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 KŚT (z wyłączeniem samochodów osobowych). Łączna wartość jednorazowych odpisów amortyzacyjnych dokonanych w danym roku podatkowym nie może przekroczyć równowartości kwoty 50.000 euro.

Przy ustalaniu tego limitu na 2015 r. należy kwotę wyrażoną w euro przeliczyć według średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP, obowiązującego w dniu 1 października 2014 r. (4,1792 zł/euro), a wynik przeliczenia zaokrąglić do 1.000 zł.

Limit jednorazowych odpisów amortyzacyjnych w 2015 r. będzie wynosił 209.000 zł. Warto pamiętać, że w przypadku podatników podatku dochodowego od osób prawnych przepisy te nie mają zastosowania do podatników rozpoczynających działalność, którzy zostali utworzeni: * w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników albo * w wyniku przekształcenia spółki niebędącej osobą prawną, albo przez osoby fizyczne, które wniosły na poczet kapitału nowo utworzonego podmiotu uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10.000 euro (w 2015r. - 42.000 zł).

4. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych w 2015

Podatnicy mogą opłacać w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z prowadzonej działalności pod warunkiem m.in., że: w roku poprzedzającym rok podatkowy: * uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 150.000 euro, lub * uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 150.000 euro. * rozpoczną wykonywanie działalności w 2015 r. i nie będą korzystali z opodatkowania w formie karty podatkowej - bez względu na wysokość przychodów.

Powyższy limit przelicza się na walutę polską według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu 1 października roku poprzedzającego rok podatkowy. 01.10.2014 r. średni kurs euro ogłoszony przez NBP wyniósł 4,1792 zł/euro. Oznacza to, iż limit przychodów za 2014 r., decydujący o możliwości opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w 2015 r., wynosi 626.880 zł.

Warto podkreślić, że limit w kwocie 150.000 euro, umożliwiający skorzystanie ze zryczałtowanej formy opodatkowania, dotyczy wyłącznie przychodów z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, nie dotyczy zaś przychodów z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Co do zasady - ryczałt od przychodów ewidencjonowanych płatny jest miesięcznie. Podatnicy mogą również wybrać kwartalny sposób jego opłacania, o ile otrzymane w roku poprzedzającym rok podatkowy przychody z działalności prowadzonej samodzielnie albo przychody spółki nie przekroczyły kwoty stanowiącej równowartość 25.000 euro.

Limit decydujący o możliwości kwartalnego opłacania ryczałtu na 2015 r. wyniesie więc:

25.000 euro x 4,1792 zł/euro = 104.480 zł

Zatem prawo do kwartalnego opłacania ryczałtu w 2015 r. będą mieli podatnicy, których przychody z działalności prowadzonej samodzielnie albo przychody spółki w 2014 r. nie przekroczą kwoty 104.480 zł.

FIALE Biuro Rachunkowe

Powyższy artykuł jest wyrazem poglądów i opinii wyłącznie jego autora. Nasza firma nie ponosi odpowiedzialności za zawartość tego artykułu ani za możliwe konsekwencje jakichkolwiek działań podjętych w oparciu o dostarczone w nim informacje. Niniejsza strona nie jest przeznaczona do świadczenia porad księgowych, podatkowych i prawnych. Tego typu porady powinny być świadczone wyłącznie w odniesieniu do poszczególnych zdarzeń, faktów i okoliczności właściwych dla każdej sytuacji.

Fiale