2014-08-21
Podatek u źródła
Przedsiębiorcy coraz częściej korzystają z usług świadczonych przez osoby lub podmioty zagraniczne. Jednak nabywając licencje czy usługi z zagranicy powinni zastanowić się, czy dokonując wypłaty należności nie powinni pobrać w Polsce zryczałtowanego podatku dochodowego, tzw. podatku u źródła.
Obowiązek ten może dotyczyć przedsiębiorców, którzy nabywają za granicą np. licencje, know-how oraz określone usługi, w tym m.in. doradcze, księgowe, reklamowe (np. zamieszczenie reklamy swojej działalności, zlecenie obsługi kampanii reklamowej), usługi prawne czy przetwarzania danych, prawo do użytkowania urządzenia (np. wynajem samochodu czy urządzeń), bilety lotnicze czy promowe. Pomimo, że usługi świadczone są przez podmiot zagraniczny mogą być opodatkowane w Polsce i polski przedsiębiorca powinien się liczyć z koniecznością wypełnienia dodatkowych obowiązków.
Bowiem zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz od osób prawnych, przychody osiągnięte na terenie Polski przez osoby fizyczne lub spółki, które nie posiadają miejsca zamieszkania lub siedziby czy zarządu na terenie RP, winny być opodatkowane w Polsce. Zgodnie z przepisami podatkowymi to właśnie polski przedsiębiorca jest odpowiedzialny za dopilnowanie, aby fiskus otrzymał należny mu podatek.
Powyższe oznacza, iż to przedsiębiorca jako podmiot dokonujący wypłaty wynagrodzenia za świadczone na jego rzecz usługi tego typu przez podmioty niemające siedziby lub miejsca zamieszkania na terytorium Polski, ma obowiązek, jako płatnik, pobrać i wpłacić do urzędu skarbowego zryczałtowany podatek dochodowy w odpowiedniej kwocie.
Jakie przychody osiągane przez osoby lub podmioty zagraniczne objęte są zryczałtowanym podatkiem u źródła w wysokości 20%?
- z działalności wykonywanej osobiście artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej, publicystycznej,
- z umów zlecenia, o dzieło, kontraktów menedżerskich,
- z odsetek,
- z praw autorskich lub praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych, wzorów zdobniczych,
- za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu
- know-how
- z usług w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej
- z usług doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, rekrutacji pracowników, gwarancji i poręczeń oraz usług podobnego charakteru
Jakie przychody osiągane przez podmioty zagraniczne objęte są zryczałtowanym podatkiem u źródła w wysokości 10%?
- uzyskane na terytorium Polski przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi morskiej i powietrznej (np. z biletów promowych, biletów lotniczych)
W praktyce najczęściej spotykanym przypadkiem jest, gdy usługi tego rodzaju nabywane są od zagranicznego podmiotu, który nie prowadzi żadnej działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Co do zasady zatem - zgodnie z polskimi przepisami podatkowymi - jeśli polski przedsiębiorca wypłaca należności zagranicznemu kontrahentowi tytułem wynagrodzenia za świadczenie np. usług doradczych, księgowych, prawnych czy reklamowych, wówczas w Polsce powinien pobrać zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 20%.
Jeśli Polska zawarła z umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Przepisy jednocześnie wskazują jednak, że pierwszeństwo mają postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Z umów takich może wynikać, że wypłacane należności będą całkowicie zwolnione od opodatkowania w Polsce lub przedsiębiorca pobierze niższy podatek wynikający z postanowień umowy (np. przy należnościach licencyjnych).
Oznacza to, że w przypadku wypłacania należności za wymienione świadczenia podmiotowi mającemu siedzibę lub miejsce zamieszkania w kraju, z którym Polska ma zawartą umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, trzeba uwzględnić zawarte w niej regulacje. W tym celu należy ustalić, do której kategorii przychodów wymienionych w umowie kwalifikują się wypłacane świadczenia.
W większości umów przyjęto zasadę, że np. przychody stanowiące zyski przedsiębiorstwa zagranicznego mogą być opodatkowane tylko w państwie siedziby świadczeniodawcy, czyli za granicą. Państwo źródła (w tym przypadku Polska) ma prawo opodatkować zyski zagranicznego przedsiębiorstwa, tylko w przypadku, gdy przedsiębiorstwo to prowadzi działalność gospodarczą na jego terytorium za pośrednictwem zakładu. Ważne jest więc również, aby każdorazowo pozyskać informację, czy podmiot zagraniczny nie ma w Polsce zakładu w rozumieniu przepisów umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Należy jednak wyraźnie podkreślić, że stosowanie zasad wynikających z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania i zastosowanie niższej stawki lub niepobranie podatku, jest możliwe tylko pod warunkiem uzyskania od kontrahenta certyfikatu rezydencji lub w przypadku prowadzących działalność poprzez zakład na terytorium Rzeczypospolitej – oświadczenia o prowadzeniu takiego zakładu wydane przez władze Państwa siedziby tego podmiotu.
W zależności zatem od tego, czy Polska ma obowiązującą umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania z krajem zagranicznego kontrahenta oraz czy kontrahent przekaże polskiemu przedsiębiorcy certyfikat rezydencji, ten pobierze podatek u źródła w pełnej wysokości bądź pobierze niższy podatek lub nie pobierze go wcale. Jeżeli polski przedsiębiorca wypłacający należność za wykonaną na jego rzecz usługę, nie uzyska certyfikatu rezydencji potwierdzającego nieograniczony obowiązek podatkowy kontrahenta za granicą, będzie musiał potrącić od wypłacanych należności i wpłacić do odpowiedniego urzędu skarbowego zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości określonej przez polskie przepisy podatkowe.
Termin wpłaty podatku u źródła i obowiązki sprawozdawcze
Jeśli już polski przedsiębiorca zostanie obarczony obowiązkiem pobrania podatku u źródła, należy pamiętać o tym, żeby sprawdzić czy w danej sytuacji świadczenie usług nastąpiło przez podmiot mający osobowość prawną czy przez osobę fizyczną.
Pobierając podatek u źródła polski przedsiębiorca jest zobowiązany jako płatnik przekazać kwotę podatku do odpowiedniego urzędu skarbowego:
gdy usługodawcą jest osoba fizyczna - wówczas zastosowanie mają przepisy podatku dochodowego od osób fizycznych. Pobrany podatek u źródła powinien być wpłacony do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w który dokonał wypłaty wynagrodzenia za usługi i poboru podatku.
gdy usługodawcą jest osoba prawna zastosowanie znajdą przepisy podatku dochodowego od osób prawnych. Wówczas wpłata podatku u źródła powinna nastąpić w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano wypłaty wynagrodzenia za usługi i poboru podatku.
Należy przesłać do urzędu skarbowego deklarację PIT-8AR (wypłaty na rzecz osób fizycznych) do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym bądź CIT-10Z (wypłaty na rzecz osób prawnych) w terminie do końca pierwszego miesiąca roku następującego po roku podatkowym, w którym powstał obowiązek zapłaty podatku od dokonanych wypłat.
Na tym jednak obowiązki polskiego przedsiębiorcy się nie kończą. Poza deklaracją przedsiębiorca nabywający usługi z zagranicy zobowiązany jest również do przekazania zagranicznej osobie fizycznej lub prawnej oraz do urzędu skarbowego właściwego w sprawach opodatkowania osób/ podmiotów zagranicznych informacji o wysokości dochodu uzyskanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osobę/ podmiot zagraniczny. Informacje składane są niezależnie od tego, czy przedsiębiorca w Polsce pobierał podatek u źródła czy też nie, na urzędowym wzorze:
IFT-1R – dotyczy wypłat na rzecz osób fizycznych - w terminie do końca lutego roku następującego po roku, w którym dokonano wypłat
IFT-2R – dotyczy wypłat na rzecz osób prawnych - w terminie do końca trzeciego miesiąca roku następującego po roku, w którym dokonano wypłat
Powyższy artykuł jest wyrazem poglądów i opinii wyłącznie jego autora. Nasza firma nie ponosi odpowiedzialności za zawartość tego artykułu ani za możliwe konsekwencje jakichkolwiek działań podjętych w oparciu o dostarczone w nim informacje. Niniejsza strona nie jest przeznaczona do świadczenia porad księgowych, podatkowych i prawnych. Tego typu porady powinny być świadczone wyłącznie w odniesieniu do poszczególnych zdarzeń, faktów i okoliczności właściwych dla każdej sytuacji.